1. yayvan.
2. taraklı.
3. yayılmak.
4. geniş ve yayvan; pahlı; kaba; acayip; eğri büğrü.
5. yayvanlık.
6. (mim.) (çerçevede) meyilli kısım, pah, şataf.
7. atın omuzunu yerinden çıkarmak.
8. meyilli olmak.
9. dışa doğru genişletmek.
10. dışa doğru genişleyen.