1. burun.
2. koklayarak bulmak.
3. genizden çıkarmak (ses).
4. burnunu sürmek.
5. dikkatle ve yavaşça sürmek (araba).
6. (isim) burun, koku alma yeteneği, emzik [mot.], meme [mot.], uçak burnu.
7. Burun, nasus.
8. BAŞ, UÇ, BURUN: Bir mermi, bomba, uçak, panel, köprü vesairenin önü, ucu veya ileri tarafı.
9. burun,v.yavaş ilerle: n.burun.
10. yavaş ilerle.